niedziela, 1 lutego 2015

Największe sekrety: Archanioł - cz. 5 - Korona z gwiazd

"When you're wounded and left on Afghanistan's plains,
And the women come out to cut up what remains,
Jest roll to your rifle and blow out your brains
An' go to your Gawd like a soldier."
 
Rudyard Kipling, "The Young British Soldier"




Dwie wojny brytyjsko-afgańskie z XIX w. mocno wpisały się w brytyjską świadomość narodową oraz imperialną epopeję. To nie były dla Imperium konflikty największe czy najkrwawsze, ale mimo to mocno uderzające w brytyjską psyche. Oto bowiem europejska potęga walczy z barbarzyńskimi, islamskimi plemionami i odnosi w tej walce szokujące porażki. Co prawda, po każdej porażce zbierano nowe siły i miażdżono wroga, lecz później szybko się wycofywano z Afganistanu pozostawiając go miejscowym, tak jakby decydenci z Londynu i New Dehli nie mieli pomysłu na rządzenie tym terytorium. Czemu więc brytyjskie wojska wchodziły na pustkowia Afganistanu? Czego tam szukały? Były one tylko pionkami w tzw. Wielkiej Grze, starciu Wielkiej Brytanii i Rosji o panowanie w Azji Centralnej.


W latach 30-tych XIX w. Brytyjczycy chcieli zabezpieczyć północno-zachodnią granicę Indii, paktując z emirem Afganistanu Dostem Mohhamedem. Dost Mohhamed był skonfliktowany z Sikhami, którzy byli wówczas sojusznikami Brytyjczyków, więc twardo prowadził negocjacje, domagając się korzystnego dla siebie rozwiązania konfliktu z tym bitnym indyjskim narodem. W trakcie tych negocjacji pojawił się nowy gracz - Rosja. Jak czytamy w pewnym popularnym serwisie historycznym:





"Już od początku swoich rządów starał się on wyzyskać pewną niezależność prowadząc grę polityczną tak z Brytyjczykami jak i Rosjanami. Kulminacyjnym momentem uprawianej przez niego dyplomacji stał się rok 1837. Wtedy to przyjął na swój dwór najpierw tajnego wysłannika „jej królewskiej mości” Aleksandra Burnesa (w początku roku) a następnie agenta carskiego i ambasadora w jednym porucznika Jana Witkiewicza (w grudniu). Obaj panowie mieli za zadanie wynegocjować jak najlepsze warunki przyszłych traktatów, które miały zostać zawarte z Dostem Mohammadem.


Chcąc wzmocnić rosyjską ofertę ambasador carski w Persji generał Simonicz namówił szacha do zaatakowania zachodnioafgańskiego miasta Herat. Zabiegi Simonicza były prowadzone właściwie na własną rękę, ponieważ nie otrzymał on żadnych formalnych instrukcji z Sankt Petersburga. Cała akcja odbywała się jednak przy milczącej zgodzie carskiego ministra spraw zagranicznych hrabiego Karla Nesselrode. W ten sposób pod koniec roku Herat został oblężony przez ówczesnego wezyra perskiego generała Izydora Borowskiego (uczestnika powstania kościuszkowskiego oraz oficera Legionów Polskich).

Nacisk ze strony Petersburga skończył się jednak zupełnym fiaskiem. Przesądził o tym przypadek oraz interwencja czujnego „angielskiego lwa”. W Heracie niespodziewanie znalazł się bowiem Eldred Pottinger, oficer brytyjskiej artylerii, który na początku oblężenia zaoferował swoje usługi miejscowemu zarządcy. Ten przyjął ofertę i nadał Pottingerowi stanowisko dowódcy twierdzy. Dzięki swoim umiejętnościom dowódczym Anglik zorganizował skuteczną obronę miasta odpierając kolejne ataki armii perskiej, nieposiadającej zresztą ciężkich dział. Przerażone ową agresją brytyjskie MSZ postanowiło uratować miasto nazywane „bramą Indii”. Z tego powodu we wrześniu 1838 roku Royal Navy wysadziła desant w Zatoce Perskiej na wyspie Korrak. W reakcji na to oraz z powodu bezowocności powtarzanych bez przerwy szturmów metropolii władca perski nakazał swoim wojskom przerwanie oblężenia.




Pomimo takiego rozwoju sytuacji afgański emir postawił jednak na Rosję. Przyczyniły się do tego dwa czynniki. Pierwszym był wysłannik carski do Afganistanu – Witkiewicz. Udało mu się zaprzyjaźnić z Dostem, którego skutecznie przekonał do siebie. Polak w carskiej służbie w odróżnieniu od wysłannika Londynu nie groził, lecz wiele oferował, a w czasie negocjacji posługując się przy tym łagodnym językiem. Po drugie, Wielka Brytania zniechęciła do siebie „władcę gór” nie chcąc spełnić jego podstawowego warunku. Było nim udzielenie przez Anglików realnej pomocy militarnej wojskom Dosta Chana w czasie planowanej przez niego od dłuższego czasu wojny z hinduskimi Sikhami (ówczesnymi władcami Pendżabu) o Peszawar.

Nie zgadzając się na te wymogi Burnes ostatecznie pogrzebał plany sojuszu afgańsko-brytyjskiego. Opuścił on Kabul, przynosząc wieści o dyplomatycznej klęsce do Kalkuty (stolicy Indii brytyjskich). Na wieść o niej ówczesny generalny gubernator Indii lord Auckland stwierdził, że była to ostatnia kropla, która przelała czarę goryczy. W porozumieniu z londyńskim rządem postanowił rozpocząć przygotowania do nadchodzącej „wojny prewencyjnej” przeciwko kabulskiemu władcy."



Później doszło do wyprawy gen. Elphinstone, zdobycia przez nią Kabulu, katastrofalnego zimowego odwrotu w 1842 r., nowej brytyjskiej wyprawy karnej, która... osadziła z powrotem na tronie wziętego do niewoli Dosta Mohammeda. Zdarzeń znanych jako pierwsza wojna brytyjsko-afgańska. Od tej pory przez dziesięciolecia utrzymywało się napięcie w Azji Centralnej a Wielka Brytania i Rosja wielokrotnie znajdowały się na skraju wojny. Premier Benjamin Disraeli obiecywał królowej Wiktorii "Wypędzenie Moskali z Azji Środkowej aż do Morza Kaspijskiego". Rosyjscy gubernatorzy przyjmowali zaś wysłanników indyjskich maharadżów błagających ich o wyzwolenie spod brytyjskiego jarzma. To była Wielka Gra, zakończona dopiero w 1907 r. Wywiadowcza, wojskowa i dyplomatyczna rozgrywka, w której brały udział takie postacie jak: Nikołaj Przewalski, Ferdynand Antoni Ossendowski, Feliks Kon czy Carl Gustaf Mannerheim




Wróćmy jednak do 1837 r. i wspomnianego Jana Prospera Witkiewicza, oficera rosyjskiego wywiadu wojskowego, który namówił Dosta Mohammeda do postawienia się Londynowi, człowieka, który sprowokował pierwszą wojnę brytyjsko-afgańską. 



Tak się akurat składało, że Witkiewicz, stryj ojca Witkacego, był współorganizatorem stowarzyszenia "Czarni Bracia" w gimnazjum w Krożach rozbitego w wyniku policyjnej prowokacji senatora Nowosilcowa, przyjacielem Tomasza Zana, zesłańcem syberyjskim, którego przykutego do taczki spotkał Alexander von Humboldt i wystarał się o jego uwolnienie. Witkiewicz był niezwykle zdolnym młodzieńcem. Na zesłaniu perfekcyjnie wyuczył się języków narodów Azji Środkowej. (Mówił ponoć 19 językami.) Znał Koran na pamięć i służył też jako rozjemca w sporach religijnych i sądowych pomiędzy miejscowymi. Pokazał wielką klasę podczas misji do Dosta Mohammeda. I ta właśnie misja mogła wzbudzić podejrzenia w Petersburgu. Jak czytamy w popularnych źródłach:

" "Batyr" został przyjęty przez doradzającą carowi Komisję Azjatycką. Jej członkowie zgodzili się z argumentami Polaka, że opanowanie Afganistanu przez Anglików może oznaczać, iż ich imperium zdominuje całą Azję Środkową. Rosja nie miała technicznych środków, żeby przerzucić tam większy kontyngent wojsk. Mimo to Komisja Azjatycka postanowiła pokrzyżować plany Londynu i w 1837 r. wysłała Witkiewicza do Afganistanu. Z powierzonej mu misji, jako agent carski w Afganistanie Iwan Witkiewicz, wywiązał się doskonale, odniósł oszałamiający sukces w pojedynku dyplomatycznym z agentem angielskim, porucznikiem Alexandrem Burnesem. Wiosną 1839 r. Witkiewicz wrócił do Petersburga by zdać relację w MSZ. W Petersburgu od 1 maja czekał w hotelu "Paryż" na audiencję u ministra spraw zagranicznych Nesselrodego 8 maja 1839 r. znaleziono go we własnym mieszkaniu, zastrzelonego. Miał niespełna 31 lat. Według wersji oficjalnej, tj. rządu carskiego, Jan Prosper Witkiewicz zginął śmiercią samobójczą. Według wersji niektórych badaczy rosyjskich, mógł go uśmiercić wywiad angielski. Według wersji rodzinnej – został zamordowany przez carską tajną policję "bo za dużo wiedział". W polskim przekazie Jan Prosper Witkiewicz znany jest jako "Wallenrod", który prowadził podwójną grę polityczną, polegającą na sprowokowaniu wybuchu wojny między Rosją i Anglią."

Gen. Simonicz oraz Witkiewicz, organizując antybrytyjską intrygę w Kabulu działali bez rozkazów zwierzchników. To była ich inicjatywa. W ten sposób uruchomili ciąg zdarzeń, który postawił Wielką Brytanię i Rosję na krawędzi wojny. Gdy wojna krymska a następnie wojna bałkańska z 1878 r. i druga wojna brytyjsko -afgańska nie doprowadziły do rozstrzygnięcia w sprawie polskiej, spiskowcy przerzucili się na plan, który po latach doprowadził do wybuchu pierwszej wojny światowej i trzech rewolucji rosyjskich.

Zwróćmy uwagę na niezwykle interesującą postać wspólnika Witkiewicza, perskiego generała, który dowodził oblężeniem Heratu w 1838 r. i na jego nadzwyczaj szerokie powiązania :



" Izydor Borowski (17761838), generał i wezyr perski, uczestnik powstania kościuszkowskiego, oficer Legionów Polskich. Jako oficer legionów brał udział w niesławnej interwencji napoleońskiej na Haiti. Wątpiąc w sens tej interwencji wstąpił w szeregi "Braci Wybrzeża" (Les freres de la cote) – organizacji zrzeszającej korsarzy i bukanierów. Po poznaniu Simóna Bolívara został jego adiutantem i generałem biorąc udział w wojnie wyzwoleńczej ludów Ameryki Południowej. Szczególnie się zasłużył dla Kolumbii i Wenezueli. Przybył on do Persji około 1821, uzyskał nominację na emira, z czasem na wezyra i dowódcę wojsk operujących przeciwko Afganom i emiratom arabskim. Zreorganizował armię perską na wzór francuski. Poległ jako dowódca wojsk oblegających twierdzę Herat. Pochowano go w Teheranie; uznawany jest za bohatera narodowego Persji.

Kolejny Polak w służbie perskiej – to Antoni Borowski (18031858), syn Izydora, który również w 1821 znalazł się w Persji, i jak ojciec, został oficerem jej armii. W 1850 odznaczył się w walkach przeciwko Afganom, uwieńczonych zdobyciem twierdzy Herat – uzyskał wtedy stopień generała.

Wcześniej jeszcze, bo w 1826, w skład armii perskiej weszła kompania polska, która pod dowództwem następcy tronu Abbasa Mirzy walczyła ze szczególnym męstwem i zawziętością przeciw Rosjanom."

Gen. Izydor Borowski, był synem polskiego szlachcica i żydowskiej, frankistowskiej szlachcianki. (W niektórych publikacjach jest więc traktowany jako Żyd.) Sam twierdził, że był nieślubnym synem księcia Karola Stanisława Radziwiłła "Panie Kochanku"




Wspomniałem wcześniej, że Witkiewicz był powiązany towarzysko z wileńską konspiracją uczniowsko-studencką. Prominentnym członkiem tej konspiracji był Adam Mickiewicz, autor "Konrada Wallenroda", dzieła będącego programem działania dla dziesiątków polskich konspiratorów infiltrujących i niszczących od środka zaborcze ośrodki władzy. Część badaczy uważa, że matka Mickiewicza była frankistką. Nie jest to pewne (zastanawiające jest to, że jej rodzina - zaliczana do szlachty - nie miała ani morga ziemi, ale za to posiadała kilka kamienic w Nowogródku i masę biżuterii...) , ale pewnym jest, że Mickiewicz nasycał swoje dzieła kabalistycznymi, frankistowsko-sabbatajskimi akcentami ze słynnym "a imię jego czterdzieści i cztery" na czele. Koncepcja inflitracji szeregów wroga z "Konrada Wallenroda" mogła zaś być dalekim echem koncepcji "zbierania iskr bożych z ciemności" stworzonej przez Sabbataja Zwi i Jakuba Franka. Mickiewicz, przedstawiany dzisiaj w szkołach jako nudziarz piszący jakieś bukoliczne pierdoły o "dzięcielinie", był za życia uznawany za supergwiazdę o międzynarodowym uznaniu. To również człowiek, który organizował polską siłę zbrojną u boku Mazziniego w Rzymie i pod tureckimi skrzydłami w czasie wojny krymskiej. Zmarł w tajemniczych okolicznościach, najprawdopodobniej zabity, przez ludzi dla których były groźne jego projekty polityczne. Jak czytamy:




"26 listopada 1855 roku Mickiewicz obudził się w nocy. Kazał sobie podać herbatę i usnął. Kiedy około godz. 10 przyszedł do niego płk Emil Bednarczyk, zobaczył świeżo startą podłogę, znak, że rano poeta "womitował”. Inni odwiedzający nie zauważyli umytej podłogi, może dlatego, że została zadeptana przez gości. Około południa, według towarzysza Mickiewicza, Henryka Służalskiego, poeta wypił kawę ze śmietanką i zjadł kawałek chleba, potem się zdrzemnął. Około godz. 13 poczuł się źle. Bednarczyk zastał go stojącego w drzwiach w samej koszuli, obiema rękami trzymającego się futryny drzwi. Nie chciał wrócić do łóżka.
Po południu sprowadzono lekarza, który zastosował plastry z gorczycy. Ale stan chorego gwałtownie się pogarszał, pojawiły się konwulsje. Około 19.00 przyszedł ksiądz, ale konający tracił już świadomość. Ostatnie słowa, jakie wypowiedział do Bednarczyka, brzmiały: "Powiedz tylko dzieciom, niech się kochają. Zawsze”.
Świadectwo zgonu, wystawione przez miejscowego lekarza Jana Gembickiego, podaje jako przyczynę śmierci wylew krwi do mózgu. Zawsze uważano to za wybieg. Ggdyby lekarz napisał, że poetę zabiła cholera, niemożliwe byłoby wywiezienie zwłok do Francji. Informację, że Mickiewicza zabiła cholera, rozpowszechniał Henryk Służalski, a potem syn poety, Władysław, który w ten sposób chciał ukrócić pogłoski o otruciu ojca.

CHOLERY W KONSTANTYNOPOLU NIE BYŁO

Jesienią 1855 roku w Konstantynopolu nie było jednak cholery. wprawdzie pojawiała się ona tam w XIX wieku często, ale tylko w lecie i raczej wśród biedoty. W dodatku objawy cholery, zdaniem lekarzy, mogą być podobne do objawów zatrucia arszenikiem.
O otruciu poety szeptano od pierwszych dni po jego śmierci. Na pożegnalnej mszy w paryskim kościele św. Magdaleny doszło do skandalu: jeden z towarzyszy Mickiewicza w Konstantynopolu, kpt. Franciszek Jaźwiński, na schodach kościoła pobił laską gen. Władysława Zamoyskiego z Hotelu Lambert, znanego z niechęci do Mickiewicza. Oskarżenia o trucicielstwo nie wypowiedziano, ale wisiało ono w powietrzu."

Gdy odwiedziłem Muzeum Adama Mickiewicza w Zaosiu na Białorusi, dyrektor tej placówki opowiedział mi następującą anegdotę: pewnego dnia pod muzeum zajechał autokar, z którego wyszła chmara chińskich oficerów i generałów, jak się okazało delegacja wracająca z rozmów z białoruskim sztabem generalnym. Spytał się ich: Czego Panowie tutaj szukają? Jeden z nich odpowiedział po rosyjsku: Będąc na Białorusi chcieliśmy odwiedzić miejsce urodzenia autora "Pana Tadeusza".

Jak widać Polacy wnieśli w tajną historię świata większy wkład niż Wam się wydaje...

Następny wpis z serii Największe Sekrety będzie poświęcony Jarosławowi Dąbrowskiemu i jego błyskotliwemu planowi pokonania Niemiec. 

Muza będąca ilustracją do wpisów z tej serii pochodzi z serialu Umineko, popieprzonego jak "Twin Peaks". 

Zainteresowanych tajną historią i "scenami pulsującymi erotyką" zapraszam  do sięgnięcia po moją książkę "Vril. Pułkownik Dowbor".  I w wersji papierowej  i jako ebook. Prof. Jerzy Robert Nowak omawiał ją ostatnio na TRWAMie. 




12 komentarzy:

  1. Cykl Konrada Lewandowskiego "Bursztynowe królestwo" znasz? Bo ogólna koncepcja "Archanioła" bardzo jest do zbliżona.

    OdpowiedzUsuń
  2. Mój komentarz jest tu: http://zapiski-czynione-po-drodze.blog.pl/2015/02/02/poemat-narodowy-czy-instrukcja-jak-robic-powstanie-nieznane-oblicze-pana-tadeusza/

    Hubert, inspirujesz mnie. :D

    OdpowiedzUsuń
  3. Dajmy już spokój z tymi Żydami. Z tego co mi wiadomo matka Mickiewicza miała korzenie w tatarskiej szlachcie, a te gadki o Mickiewiczu Żydzie to wymysły filosemitów, którzy są pokrewni antysemitom, jedni i drudzy wszędzie Żydów szukają.
    Górnoślązak

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. http://pl.wikipedia.org/wiki/Maria_Szymanowska

      Maria Szymanowska z domu Wołowska herbu Bawół (ur. 14 grudnia 1789 w Warszawie, zm. 24 lipca 1831 w Petersburgu) – polska pianistka i kompozytorka. Jedna z pierwszych kobiet pianistek w historii kultury europejskiej.

      Pochodziła z uszlachconej rodziny frankistów. Pisała liczne utwory na fortepian, m.in. etiudy, nokturny, walce, polonezy, mazurki, pieśni. Z małżeństwa z frankistą Józefem Szymanowskim herbu Młodzian (zm. 1832) miała troje dzieci, bliźniaki Helenę (1811–1861, zamężną Malewską) i Romualda (1811–1840, inżyniera) oraz Celinę (1812–1855, żonę Adama Mickiewicza);

      Usuń
  4. Wiecie co? nie ma co moim zdaniem panikować, ponieważ jedna z przepowiedni biblii nie jakiegoś tam kolesia, czy kobiety, ale przepowiednia samej biblii się wypełnia. Już katolicy zaczynają być tępieni przez inne religie. Czyli idąc tym tropem można powiedzieć, że zaczyna się wypełniać apokalipsa. Przecież miał powstać islamski naród i właśnie powstaje. To co my możemy zrobić to być dobrymi ludźmi bo ci co są źli będą teraz jeszcze gorsi.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dokładnie, zgadzam się z Tobą. Zresztą ja bym powiedział nawet, że sami katolicy zaczynają się "psuć" od środka. Te afery pedofilskie, finansowe, obyczajowe. To tylko osłabia pozycję kościoła, który na każdy atak będzie bardzo podatny. Co do narodu islamskiego, dlaczego on powstaje? Bo oni potrafią się zjednoczyć i - bądź co bądź - tworzyć wspólnotę. A nie to co katolicy.

      Usuń
    2. Aleś dojebał Kubo, najwidoczniej za dużo i bezkrytycznie nasłuchałeś się zdegenerowanych funkcjonariuszy propagandy jak Durczok : co do rzekomo prawych obyczajowo muslimów radzę wklepać sobie na początek hasło ''bacha bazi'' [ dosłownie ''tańczący chłopcy'' ] i podążyć dalej tym tropem bo masowo praktykowane pedalstwo, pedofilia wręcz i kazirodztwo nie są tylko ''specyfiką kulturową'' Afganistanu i jedynie ''pogańskim reliktem'' ale dotyczą też wyznawców islamu w emiratach nad Zatoką, w Egipcie czy krajach Maghrebu. To samo tyczy się też Żydów - ot choćby ujawniony przez rabina Nuchema Rosenberga z Brooklynu proceder uprawianej wśród żydowskich ortodoksów pedalskiej pedofilii na szokującą wręcz skalę :

      http://www.vice.com/read/the-child-rape-assembly-line-0000141-v20n11

      Skandale obyczajowe i pedalska mafia w kościele to nie kwestia ostatnich lat, już blisko 1000 lat temu św. Piotr Damiani napisał traktat wymierzony w tą patologię :

      http://www.pch24.pl/miecz-swietego-przeciw-homoseksualnemu-grzechowi-w-kosciele-,19382,i.html

      Obecne nagłaśnianie rzeczywistych i mniemanych skandali pedofilskich w kościele jest czystą hipokryzją, ma związek jedynie z oporem jaki tenże stawia globalnej mafii w jej polityce depopulacyjnej [ coraz słabszym przyznaję jak wskazują na to ostatnie wypowiedzi antypapieża-masona, ale kościół już nie takie kryzysy i schizmy przeżył, stąd wierzę że i z tego się w końcu podniesie ]. Patologie obyczajowe dotyczą w tym samym o ile nie większym jeszcze stopniu także wszystkich innych religii jak i ateistów, gdyby nie wspomniane stawanie okoniem wobec aborcji, eutanazji czy eksperymentowaniu na ludziach zdegenerowani księża i hierarchowie mogliby ruchać chłopców aż dupy by im furczały i nikt by nie śmiał im tego wypomnieć pod karą napiętnowania jak ''obskurant'' i ''pedofob'', tak więc wyluzuj Jakubku. A ''naród islamski'' [ ? ] powstaje nie dlatego, że ''oni potrafią się zjednoczyć'' tylko przebrzydli imperialiści z którymi rzekomo walczą sypią tym bandytom na to kasę :

      http://tribune.com.pk/story/828761/startling-revelations-is-operative-confesses-to-getting-funds-via-us/

      Usuń
  5. Ha ! Już miałem ci Fox znowu truć ''logocentrycznie'', że mimo imponującego nagromadzenia nieznanych szerzej nad Wisłą faktów nadal nie widzę tu żadnych istotnych śladów choćby wskazujących na powiązania i koordynację działań między protagonistami tej historii [ konspira konspirą ale przecież nie takie spiski dziś już możemy zrekonstruować ] a nawet jeśli przyjmiemy iż takowe istniały tym bardziej na horrendum zakłada czynienie z szajki międzynarodowych rewolucjonistów, kondotierów na usługach imperiów i sekretnych mafii politycznych w dodatku genetycznie obciążonych dziedzictwem o zgrozo jakowychś żydowskich satanistów polskich patriotów, wreszcie na dowód miałem przytoczyć cytat z ''Do emigracji - o potrzebie idei'' Słowackiego, żadnego czarnosecińca przecież, gdzie pisze iż tragedią Polski jest, że porzuciła autentyczną ideę narodową na rzecz jej jakobińskiej atrapy, którą wprost nazywa ''mitem kolorowego ułana'' itd. itp., tyle że akurat dziś z rana tuż przed udaniem się na rozprawę apelacyjną Kelthuza przeczytałem wpis powróconego na Ojczyzny łono po kilkuletnim pobycie w Chinach ''Mistrza Pługa''... :

    http://ktosmusiorac.mobile.salon24.pl/628849,polska-jak-pazdzierz

    ...i przypomniałem sobie co sam onegdaj pisałem na blogu : kim byli Żydzi w porównaniu z Babilonem, Egiptem faraonów, Persją czyli krainą Ariów sensu stricto, wreszcie starożytnym Rzymem ? Dokładnie niczym, bandą śmierdzących półkoczowniczych prymitywów, którzy uroili sobie, że są jakowymś ''narodem wybranym'' zaś górujące nad nimi stokroć cywilizacje, których jarzmo musieli znosić co najwyżej godnymi pogardy o ile nie wyrżnięcia wprost podludźmi, wypizdowo w którym przyszło im pędzić nędzną egzystencję, te parę zasyfionych piaszczystych pagórków uznali za ''ziemię świętą'' oraz że z ich barbarzyńskim plemiennym bóstwem Jahwe, wręcz archetypem psychopaty i ludobójcy nie mogą się nawet równać o ileż bardziej wyrafinowane systemy religijne i skomplikowana hierarchia bóstw wspomnianych na wstępie, pogańskich ludów. I gdzie teraz są, z całym dla nich szacunkiem, Babilończycy czy Rzymianie a gdzie Żydzi ? Po tych imperiach zostały jedynie, imponujące wprawdzie, ruiny oraz spuścizna cywilizacyjna, przejęta zresztą, ukradziona mówiąc wprost w dużym stopniu przez niegdysiejszych helotów zaś oni sami, nawet jeśli ciągłość pod względem religijnym a nawet etnicznym między biblijnymi a współczesnymi Żydami jest mocno dyskusyjna, nadal w jakiejś tam formie trwają i to całkiem nieźle. Dlatego powinniśmy podejść do kwestii nie na sposób grecko-rzymski kładący nacisk na Logos i dążenie do prawdy lecz ''judeochrześcijański'', talmudyczny gdzie niepomiernie rządzi HAGADA jeśli nie wręcz ''turański'' w myśl zasady tak pięknie wyłożonej przez przewodniczącego Mao : ''wy macie rację, ale my mamy karabiny''. Stąd właściwe samopojmowanie winno brzmieć : MY POLACY JESTEŚMY NARODEM WYBRANYM A CAŁA RESZTA TO PODLUDZIE, KTÓRZY MAJA NAM SŁUŻYĆ [ bo tak ], MESJANIZM JEST WSPANIAŁY, OCZYWIŚCIE NIE TEN, KTÓRY KAŻE NAM CIERPIEĆ ZA MILIONY I UMIERAĆ ZA CUDZĄ WOLNOŚĆ LECZ POZWALAJĄCY DEPTAĆ I PODBIJAĆ INNYCH, ŚWIĘTOKRZYSKIE TO ZIEMIA ŚWIĘTA, ZRESZTĄ KAŻDY NAJBARDZIEJ LICHY, PIASZCZYSTY KAWAŁEK BYLE POLSKIEJ ZIEMI, POLSZCZYZNA TO NAJWSPANIALSZY JĘZYK ŚWIATA I WSZYSCY POWINNI SIĘ NIM ZACZĄĆ POSŁUGIWAĆ ZAMIAST SWYMI BARBARZYŃSKIMI DIALEKTAMI [ tak jak w ''Ustawach Kościoła Powszechnego'' Świętosławskiego ], TO MY NA PRZESTRZENI DZIEJÓW STEROWALIŚMY CARAMI I PREZYDENTAMI JAK MARIONETKAMI, WSZYSTKIE WYNALAZKI I DZIEŁA SZTUKI SĄ WYTWOREM NASZEGO GENIUSZU [ okradli nas z nich psierkwie ], MAMY NAJWIĘKSZE CHUJE I W OGÓLE !

    OdpowiedzUsuń
  6. - jeśli ktoś mi teraz wyjedzie z tekstami jak w ogóle śmiem i chyba mi totalnie odbiło bo jak tak można skory my som nieskazitelni i szlachetni jako ta lelija i przez to zawsze ofiarami losu, powtórzę magiczne słowo : ''hagada'', to kuriozalna megalomania wyniosła w przeszłości Żydów do ich dzisiejszej pozycji a nie jakoweś ''genetyczne właściwości'' itp. rasistowskie brednie. Natomiast dla każdego z typowych zakompleksionych, nienawidzących siebie polaczków co to zaczną jojczeć, że ''starsi bracia'' to co innego, bo mogą poszczycić się liczącą kilka tysięcy lat cywilizacją a my ''zaledwie tysiącletnią'' i nie ma czym się tu za bardzo chwalić bo rubaszny czerep, wyzysk chłopów, antiszemitizmus itp. pierdolenie smutów, mam pewną nieodpartą propozycję :

    https://www.youtube.com/watch?v=GEvgesEVD0M

    - nie jestem eutanazistą ale uważam, że sami w swym dobrze pojętym interesie powinniście gremialnie podjąć jedynie słuszną decyzję - albo wszyscy stąd wreszcie spierdalać zamiast zatruwać tu tylko atmosferę swymi jadowitymi wyziewami, idźcie taplać się we własnym gównie co tak uwielbiacie gdzie indziej. Tak więc dzięki ci rebe Fox, że snujesz dla nas słowiańską hagadę i to bynajmniej ku pokrzepieniu serc bo zamysły są tu jak sądzę bardziej dalekosiężne i demoniczne - pora byśmy poważyli się na bezczelność zamiast wciąż przepraszać, że żyjemy ! Przy okazji przydałoby się, gdybyś wyciągnął z tego wnioski dla siebie, bo jak słusznie napisał Mistrz Pługa resentyment dotyczy nie tylko lemingów ale i ''naszych'' co to narzekają tylko wciąż na obecnych Polaków porównując ich z wyimaginowanymi czasami, gdy skały srały od której to irytującej maniery i ty nie jesteś wolny - przypomnę taka razą dla otrzeźwienia, że każdy przodek miał tyłek. Myślę, że z naszym narodem wbrew pozorom nie jest aż tak źle, skoro choćby olał gremialnie farsę pt. ''Je suis Rotszyld'' co ponoć wywołało fumy i pąsy megiery Hollandowej, w przeciwieństwie do pani politruk uważam ten fakt za wielce pocieszający, znaczy żeśmy jeszcze nie do końca zgłupieli w przeciwieństwie do pierdolonych Francuzów, którym ostały się ino ołówki.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A jak do tej hagady dodasz koncepcje pana Piotra Makucha, według którego nazwa Kraków pochodzi od Cyrusa Wielkiego, a mity krakowskie są powtórzeniem starożytnych mitów perskich, do tworzy się obraz cywilizacji rzeczywiście dziedziczącej tradycję wielkiego Imperium.

      http://www2.almamater.uj.edu.pl/109/35.pdf

      Usuń
  7. do 1649 roku polscy Żydzi byli nastawieni anty-mesjanistycznie, w XVIII wieku, polski Żyd sabbataistyczny- Jakub Lejbowicz, zwany Frankiem, ogłosił się trzecim mesjaszem a jego wyznawcy zwani są frankistami, w swej większości frankiści byli żydami sefardyjskimi, Frank nawoływał do częściowej asymilacji ze społeczeństwem polskim, zdecydował się na chrzest, nawrócenie się na chrześcijaństwo miało być ostatnią stacją na drodze do zbawienia,
    w 1759 roku we Lwowie chrzest przyjęło 3 tysiące zwolenników Franka ,a on sam został uroczyście ochrzczony w tym samym roku w Warszawie, a ojcem chrzestnym został August Sas, ochrzczeni zostali, zgodnie ze statutem koronnym i litewskim, nobilitowani, przyjęli polskie nazwiska [np. Wołoski, Jeziorański, Szymanowski, Majewski, Krzyżanowski, Dobrucki, Dąbrowski, Przybylski, Przybyszewski, Nawrocki, Kwiatkowski],
    żona Adama Mickiewicza - Celina Szymanowska córka Marii była frankistką, z frankistów wywodzi się Piotr Naimski, Tadeusz Boy-Żeleński

    OdpowiedzUsuń